สิ่งที่หนึ่ง : มีความเหมาะสมกันของเครื่องดนตรีและสรีระ-ร่างกาย
เครื่องดนตรีชิ้นไหนที่คุณอยากเล่น อันนี้คุณรู้อยู่แก่ใจ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า นอกจากคนจะเลือกเครื่องแล้ว เครื่องเองก็เลือกคนเช่นกัน คนเลือกเครื่องจากความชอบ ..แต่เครื่องเลือกคนจาก “สรีระ” เครื่องดนตรีบางชนิด มี “สรีระ” เป็นตัวชี้วัดว่าคุณจะเล่นมันได้ไหม เช่น เครื่องประเภทเครื่องเป่า (เช่น แซ็กโซโฟน, ทรัมเป็ต) ที่จะฝึกลำบากมากๆ หากรูปปากของคนไม่เหมาะกับเครื่อง หรือกับเครื่องประเภทสายอย่างกีตาร์นี่ก็ช่างเลือกพอๆ กัน ดังนั้นควรศึกษาก่อนว่าสรีระของเรากับเครื่องมันเหมาะกันไหม ถ้าไม่ได้ แนะนำว่าเปลี่ยนไปเล่นเครื่องอื่นดีกว่า
สิ่งที่สอง : มีเครื่องดนตรีเอาไว้ฝึก
ถ้าคุณจะหัดปั่นจักรยาน คุณก็ต้องมีจักรยาน เพราะ ถ้าไม่มีจักรยาน ก็ไม่รู้จะหัดยังไง หัดเล่นดนตรีก็เหมือนกัน จะหัดก็ต้องมีเครื่องไว้เล่นและฝึกซ้อม โดยเครื่องนั้นจะต้องอยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ ไม่ผุพังจนไม่เหลือสภาพ ถ้าเปรียบเป็นจักรยานก็ต้องเป็นจักรยานที่มีล้อครบ ยางไม่รั่ว โซ่ไม่ขาด สำหรับมือใหม่ เครื่องที่ใช้หัดนี้เอาแค่ใช้งานได้ก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องเป็นเครื่องระดับเลิศ หรู อลังการ ก็ได้ แต่ถ้าไม่รู้จะยืมใคร ก็แนะนำให้ซื้อเป็นของตัวเอง ซื้อราคาระดับต้นๆ ถึงกลางก็ได้ ไม่ต้องเอาตัวแพงมาก พวกตัวท็อปเอาไว้ซื้อตอนเล่นเป็นแล้วก็ไม่สายเกินไป หากชำรุดหรือเสื่อมสภาพจะได้ไม่เสียดาย
สิ่งที่สาม : มีผู้นำทาง
ผู้นำทางในที่นี้ก็คือ ครู ผู้ที่คอยแนะว่าต้องฝึกยังไง หัดยังไง เริ่มตรงไหน จบตรงไหน แก้ปัญหายังไง ดังนั้น ไปหาครูมาให้ได้ก่อน แต่ถ้าหาไม่ได้ก็มีสื่อต่างๆให้เลือกศึกษา อาทิเช่น หนังสือ, DVD, คลิป ฯลฯ … เรียกได้ว่า การเรียนรู้ไม่มีวันหมดสิ้นกันเลย
สิ่งที่สี่ : มีเวลาฝึก
ต่อให้มีเครื่องดนตรีราคาแพง มีครูเก่งขั้นเทพ คุณก็จะเล่นไม่เป็น ถ้าคุณไม่มีเวลาฝึกตามบทเรียน เวลานี่จำเป็นกับดนตรีมาก การฝึกดนตรีก็เหมือนการออกกำลังกาย ถ้าไม่ทำก็ไม่เห็นผล ดังนั้น จงให้เวลากับมัน และไม่ควรมีข้ออ้างกับตัวเอง
สิ่งที่ห้า : มีสถานที่สำหรับฝึก
เพราะเครื่องบางชิ้นมันคอนโทรลความดัง-เบาของเสียงลำบาก โดยเฉพาะพวกเครื่องประเภทเคาะ (พวกสารพัดกลองนั่นแหละ) ดังนั้น ถ้าเครื่องของคุณคอนโทรลเสียงยาก ห้องเก็บเสียง คือสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง แต่ถ้าเครื่องดนตรีของคุณไม่มีปัญหาเรื่องเสียง คุณจะฝึกที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีอะไรมากวนสมาธิ จะเป็นห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องน้ำ หรือห้องอะไรก็ตามสะดวก
สิ่งที่หก : มีใจ
จริงๆ แล้วทุกคนมีใจที่จะเล่นตั้งแต่คิดจะฝึกแล้วละ แต่ด้วยความที่ใจคนมักไม่แน่นอน วันนี้อยาก พรุ่งนี้อาจจะขี้เกียจก็ได้ ใครจะไปรู้ โดยเฉพาะเมื่อเวลาที่ท้อ เล่นมาตั้งนานไม่ได้สักที ก็ต้องพยายามมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่ถอดใจและไม่ขยันฝึกฝน
สิ่งที่เจ็ด : มีอุปสรรค
การฝึก คือ การชนะอุปสรรคให้ได้ ยิ่งฝึกมาก ก็ยิ่งเจออุปสรรคมาก ยิ่งเหนื่อยมาก ยิ่งลำบากมาก แต่มันก็ทำให้เก่งมากไปด้วย ดนตรีไม่มีทางลัด อยากได้ต้องฝึกเอาเอง
สิ่งที่แปด : มีสุข
จินตนาการภาพตอนคุณเล่นเป็นและชำนาญแล้ว จะทำให้มีกำลังใจและมีความสุข